We eindigden ons verslag vorige week met de aankomst in het mooie Phong Nha. Gelegen in centraal Vietnam. Met tropische temperaturen. Deze week huurden we een scooter om deze fijne plek beter te kunnen ontdekken. We namen de trein. En kwamen terecht in de herfst. In koud en winderig Ninh Binh.
Dag 70: Op de rug van Donald Trump
Na ons fietsavontuur van gisteren leek het ons toch verstandiger een scooter te huren. Of om de aankomende drie dagen bij onze accommodatie te hangen. Maar dat is ook weer zo zonde.
We gaan dus op pad. Een kind voorop en een kind tussenin. Helmen op en gaan. We hebben een route gepland om te rijden en onze eerste stop van vandaag is de ‘Duck stop’. We moeten er een stuk off road voor rijden. Lekker hobbelen over modderige paadjes. ‘Leuke mama!’
Bij de Duck Stop krijg je een kijkje in het boerenleven zoals het was voordat het toerisme op gang kwam. En dan niet in het leven van de boeren, maar het leven van de kinderen van de boerderij. We gaan spelen deze ochtend.
We beginnen met het voeren van de eenden. Om beurten rennen we weg met een bakje voer. De eenden hobbelen al kwakend achter ons aan. We trekken onze sandalen uit en krijgen een heuse voetenmassage. Verzorgd door de eenden. Voer strooien rondom je voeten en een tiental pikkende snaveltjes geven het gevoel alsof er door honderd vingers onder je voeten gekieteld wordt. Ik denk dat ze ons tien kilometer verderop nog konden horen lachen en krijsen.
Rennen voor ons leven en Ivo krijgt een voetmassage
Tijd voor de volgende activiteit: buffel rijden. Ze hebben in Vietnam geen werkpaarden, maar gebruiken (water)buffels voor het zware werk in de rijstvelden. In het weekend maken de kinderen tochtjes op de rug van de buffel. Dus wij nu ook. Een groot mannetje met de naam Donald Trump staat voor ons klaar. Heel comfortabel is het niet, maar het heeft wel iets magisch om een kwartiertje te schommelen door de rijstvelden.
Op de rug van Donald Trump
Voor het raften op een vlot staat het water in de rivier helaas te laag. We krijgen nog een lekker Vietnamese pannenkoek en vervolgen onze weg over het Vietnamese platteland. We rijden langs boerendorpjes, over een hangbrug gebouwd in Amerikaanse stijl en langs rijstvelden waar boeren aan het werk zijn. Mooi!
Hangende brug in Amerikaanse stijl
Laat in de middag maken we nog een korte scootertocht. En als de zon zakt en rood kleurt zorgt dit voor de meest prachtige foto’s. Kijk maar.
Mooier wordt het niet!
Dag 71: Varen door een grot
Vandaag laten we de scooter staan en gaan we de omgeving verkennen per boot. Dat is namelijk de enige manier om de Phong Nha cave te bezoeken. We zien al elke dag de blauwe drakenbootjes langs onze homestay varen en vandaag gaan we zelf.
We zien, bij de opstapplaats van de boot, het communisme op zijn best. De bootjes die naar de grot varen zijn allemaal genummerd. Ze liggen naast elkaar op volgorde. Een heel groot deel van de bevolking in Phong Nha heeft een bootje en om beurten mogen ze toeristen vervoeren voor een extra zakcent. Het kan zijn dat dit een paar keer per week is. Of, in het laagseizoen, maar een keer per maand. Maar op deze manier kan iedereen meedelen in de groeiende populariteit van deze omgeving.
De blauwe drakenbootjes liggen op volgorde genummerd
Wij krijgen de boot van twee dames toegewezen. We varen over de rivier langs het hoge karstgebergte. Zien vissers op smalle bootjes. Buffels en koeien grazen langs het water. Tot we bij de ingang van de grot komen. De motor gaat uit en al roeiend navigeren de dames ons door de grot. Ondanks dat het een komen en gaan is van bootjes is de tocht indrukwekkend. Wat een enorme grot. En wat bijzonder om hier varend doorheen te gaan.
Varen door de Phong Nha cave
Dag 72: Meer bergen en grotten
Als we wakker worden zien we dat het miezert. Het is ook een stuk koeler ineens. Een mijlpaal, want voor het eerst deze reis moeten we jassen aan. Het weer houdt ons niet tegen, want we gaan weer op pad vandaag. Weer op de scooter.
We reizen over bergen en langs oerbossen. De mistflarden en donkere wolken maken de omgeving nog mooier. Er is vrijwel geen verkeer dus we kunnen optimaal genieten van de tocht van een uur. Bestemming: Paradise cave. We gaan weer een grot in vandaag.
De mist en miezer zorgen voor een toffe sfeer
Het is alleen wel een behoorlijk tocht te voet om er te komen. We moeten flink traplopen en onze zoon heeft daar duidelijk geen zin in. Hij moppert en krijst er op los. Als we dan eindelijk bij de grot zijn, zien we maar een kleine opening. Met daarachter, nog meer trappen! Naar beneden dit keer, maar man. Het gejank en geschreeuw begint weer van voor af aan. Wat lekker galmt in de grot. Ivo druipt af met zoonlief en ik stap lekker door met onze dochter.
De trappen naar beneden Paradise Cave in
Wat is deze grot mooi! Over houten vlonders lopen we dieper en dieper de grot in. Achter elke hoek liggen nieuwe, prachtige formaties van stalactieten en stalagmieten op ons te wachten. Zo zonde dat Ivo dit moet missen.
De mooie wandeling over vlonders door Paradise Cave
We hijsen de kids weer op de scooter en die vallen binnen no time in slaap. Nog best een uitdaging om met twee slapende kinderen op een scooter te rijden.
Dag 73: Reisdag
We laten het mooie Phong Nha achter ons en verplaatsen ons per trein in 7 uur naar Ninh Binh. Hier hebben we vijf nachten een hutje van bamboe tussen het karstgebergte. Klinkt idyllisch toch?
Dag 74: Koud!
We hebben het koud! Het stormt en de wind is ijskoud. Ons bamboehutje bestaat alleen maar uit kieren. Het voelt als kamperen in Nederland. Met als enige verschil dat we voor het toilet en warme douche ons huisje niet uit hoeven.
Met sokken in onze sandalen, jassen aan en capuchons op zitten we te verkleumen bij het ontbijt. Het restaurant heeft een dak, maar is verder open. De kleine heater die op een stoel naast ons wordt gezet zorgt er gelukkig voor dat we wat opwarmen.
We besteden onze eerste ochtend dan ook met het zoeken naar warme kleren voor de kinderen: mislukt. Laten we zeggen dat de Vietnamese mode niet echt bij ons past. Dan maar een paar dagen dezelfde kleren aan ;-). Na de lunch warmen we op met iPad kijken onder ons dikke dekbed en ‘s middags gaan we op pad.
We bezoeken de ‘Ancient town’. Oftewel, de oude stad. Alleen is hier niks meer van over. Behalve twee tempels en een groot plein. Ach, de wind is inmiddels gaan liggen en we vermaken ons prima.
De toegangspoort naar de oude stad
Dag 75: Schuitje varen
Een van de grootste attracties hier in de provincie Ninh Ninh is varen met een roeibootje. Dit kan op verschillende plekken. Wij kiezen ervoor om in Trang An te varen. De meest geliefde plek onder de Aziatische toeristen.
Het is hier druk! Er vormt zich een lange sliert met roeibootjes met toeristen in oranje zwemvesten over het water door het karstgebergte. O jee. Onze kinderen zijn vandaag ook niet in hun beste humeur. En als we dan ook nog eens in een bootje gepropt worden met een Engelse dame met klein kindje en oma daalt ook mijn humeur naar een dieptepunt.
De tocht is mooi, maar het gemopper van onze kinderen, de super correcte Britse moeder (we horen wel honderd keer het liedje ‘Happy baby’) en het feit dat we op elkaar gepropt zitten zorgt ervoor dat we niet echt kunnen genieten. En dat is jammer. We gaan namelijk door 9 hele kleine grotten. Onze roeidame navigeert er ons met uiterste precisie doorheen. En hoewel we in het begin file vaarden, zijn we nu hele stukken de enige. Gelukkig schijnt het zonnetje en is de harde wind gaan liggen. Dat maakt het nog een beetje goed.
We varen door negen kleine grotten.
Dag 76: Roadtrip door Tam Coc
Hallo zon! Wat een heerlijke dag vandaag. Met temperaturen van 21 graden voelt het als een fijne lente dag. Vandaag nemen we het er dus even van. De kids gaan met Ivo voor de deur van ons bamboehutje vissen. Even later varen we op datzelfde water in een rubberen roeibootje en we besluiten een tocht te maken met de scooter naar Tam Coc.
Hier kijken we op uit vanaf onze hut
We rijden door het meest mooie landschap. Langs rijstvelden en karst. Niet voor niets wordt de provincie Ninh Ninh ‘Halong Bay op het land’ genoemd. We maken een stop bij de Bich Dong Pagode. Een mooi tempeltje in een nog mooiere omgeving.
We stoppen onderweg veel om te genieten van het uitzicht
De entree van de Bich Dong pagoda
We eindigen de dag in het Bird park. Een nationaal park waar heel veel vogels zitten. De beste tijd om dit park te bezoeken is eind van de dag. ls we aankomen zien we nergens vogels. Nee toch. Maar wat blijkt. We kunnen alleen met een roeibootje op het meer waar de vogels zitten komen. Dat doen we dan maar.
We roeien door een prachtig landschap. En ja hoor. Daar zitten honderden witte ibissen, ooievaars, reigers, kraanvogels en vast nog veel meer soorten grote vogels in de bomen. Magisch! Had ik nu maar een telelens bij me, want we blijven op gepaste afstand. Een mooie afsluiter van onze dag en van onze tijd in Ninh Binh. Volgende bestemming: Hanoi.
Met een roeibootje over het meer in het Bird park
PS: Hebben jullie onze nieuwe vlogs al gezien? We zetten er deze week maar liefst twee online.