Het was een bewogen week deze week. We verlieten het mooie, maar drukke Ninh Ninh. Probeerden te aarden in Hanoi. Boekten bijna een ticket terug naar huis. En deden een van de tofste excursies tot nu toe. De details lees je hieronder.
Dag 77: klimmen en treinen
Vandaag verlaten we Ninh Binh en gaan we naar de hoofdstad van Vietnam: Hanoi. Maar niet voordat we een flinke portie ochtendgymnastiek gedaan hebben. We beginnen de dag namelijk met het beklimmen van bijna 500 treden.
Ik had al eens gelezen dat Ninh Binh beter niet bezocht kan worden in het weekend en nu snap ik waarom. Busladingen vol dagjesmensen rijden op de weg. Er staat file om bootje te varen tussen het karst. Niet normaal dit! Ook wij klimmen in polonaise naar boven. Jammer voor de beleving, maar ooo zo nu en dan gevaarlijk. Na vrijwel elke stap moeten er namelijk selfies gemaakt worden. Liefst met onze kinderen, maar die roepen inmiddels keihard ‘no photo’ zodra er iemand op ze af stapt.
Het uitzicht is er niet minder mooi om, maar wij moeten door. Er is een trein te halen.
In twee uurtjes hobbelen we naar Hanoi waar we inchecken in een appartement. Even iets meer ruimte en comfort. Fijn!
Dag 78: Scooters en waterpoppen
Wat is het weer wennen in de stad. Hanoi is een gekkenhuis. Scooters, getoeter. Het verkeer is mega chaotisch. We gaan dapper op pad. We lopen door de old quarter, het meest toeristische en drukke deel. Drinken Vietnamese koffie en zien het hedendaagse leven aan ons voorbij trekken. Overbeladen scooters met Tupperware bakjes, oude mannetjes in hun communistische uniform, dames met groenten en fruit. Mooi!
Dit soort straattaferelen zie je overal in de Old Quarter van Hanoi
Aan het eind van de dag gaan we naar een waterpuppetshow. Een soort poppenkast waarbij de spelers achter een gordijn tot hun knieën in het water staan. Roos en Siem vinden het prachtig. Ze lachen, klappen en dansen het hardst mee van iedereen terwijl ze er geen woord van verstaan.
Dag 79: We hebben een dip
Een huilende baby houdt ons de hele nacht wakker. In combinatie met het drukke verkeer en het treurige weer zorgt het voor een niet al te beste sfeer. We voelen ons moe en grieperig. En er komt een gevoel om de hoek kijken waar ik nog niet eerder mee te maken heb gehad: heimwee. Naar ons eigen bed, de opa’s en oma’s die de zorg van onze kinderen even op zich kunnen nemen als de nood hoog is. Naar ruimte. Normaal eten. Het is zelfs zo erg dat we kijken wat het kost om eerder naar huis te gaan.
Uiteindelijk vermannen we ons. We geven onszelf een schop onder de kont. Joehoe, we zijn met een fantastisch avontuur bezig. Doe eens even normaal.
Cheeeeeeese, de kinderen hebben er nog wel zin in
Dag 80: Cultuur en spelen
Wat ziet de dag er anders uit na een goede nacht slaap. We gaan op pad vandaag. Bezoeken het museum van Ethnology en hangen de rest van de middag in een mooi park met speeltuin. De kids bloeien helemaal op. En ook wij vinden onze zin weer terug. Gelukkig maar.
Het Museum of Ethnology
Dag 81: Hanoi kids
We hebben vandaag alweer een vol programma. We beginnen met een bezoek aan het Military Museum. Het museum zelf is niet heel boeiend, maar buiten staan vliegtuigen, tanks, bommen en kanonnen. En o ja, er lopen ook busladingen vol met Aziatische toeristen. In de mooiste poses gaan ze op de foto met massavernietigingswapens. We vinden het maar gek.
Vliegtuig bij het Military Museum
Gek is ook de ijskoffie die we even later bestellen. Denk ik een lekker frappuchino met chocola besteld te hebben, smaakt deze naar after eight. Inclusief jelly balletjes met pepermunt. De versie die Ivo heeft besteld: caramel, is niet veel beter. Die krijgt gelijk een slok vla naar binnen. Jammie.
‘s Middags gaan we op pad met Hanoi kids. Dit is een organisatie die studenten koppelt aan toeristen. De studenten kunnen beter Engels leren praten en de toeristen krijgen een rondleiding door de stad. Gratis. Alleen de entree- en vervoerkosten zijn voor onze rekening.
Wij gaan op pad met twee leuke meiden. We doen een stukje French quarter en old quarter. De meiden spreken perfect Engels en kunnen goed vertellen. Maar het is voor onze twee kleine kinderen te veel lopen. Na 1,5 uur nemen we alweer afscheid van elkaar.
De twee lieve meiden van Hanoi Kids
We lopen o.a. rond het Hoan Kiem Lake
Dag 82: Proefkonijnen
Of we het leuk vinden om als testpanel mee te gaan op fietstour door Hanoi. Ja natuurlijk! En dus gaan we op vrijdagochtend op pad. Op knaloranje fietsen. Tussen scooters, auto’s en vrachtwagens door. ‘We have rules, but we simply don’t care’. Aldus onze gids over het verkeer in de stad.
De fietstour is echt heel gaaf. We rijden door de smalle straatjes van old quarter, langs een spoorbaan die dwars door een straat loopt, over een oude brug en tussen bananenplantages door. Vanaf volgende maand is de tour te boeken. Mocht je naar Hanoi gaan tegen die tijd ga dan zeker mee!
Onze groep met oranje fietsen
Dag 83: Luxe cruise door Ha Long Bay
We gaan op cruise vandaag. En wat voor een. We worden met een super luxe busje opgehaald. Als we inchecken op de boot valt onze mond open. We zijn geüpgrade en hebben een kamer met aan twee zijdes grote ramen en een balkon. Je snapt dat we even een vreugdedansje gedaan hebben.
Helemaal niet slecht toch?
Terwijl we varen langs adembenemend mooi karstgebergte genieten we van een vijfgangen lunch. De kinderen eten dapper mee. ‘Lekker mam, die vissoep’.
We varen het eerste deel van de route door het rustige Lan Ha Bay. We zien vrijwel geen andere boten. Die vertrekken namelijk vanaf het verderop gelegen Ha Long Bay.
We gaan kajakken. Zo tof om in een kajak tussen de enorme rotsen te varen. We waren even helemaal alleen. Twee bootjes op het water. We zien roofvogels rondcirkelen, horen niks anders dan het klotsen van het water en zingende vogeltjes. Tenminste, als onze praatgrage peutertweeling even hun mond dicht heeft.
Cheers, Ha Long Bay!
Meer over deze prachtige cruise lezen jullie volgende week. Tot dan!
Wat hebben jullie een druk reisprogramma zeg! En een dip hoort er af en toe bij. Reizen is net het echte leven. Leuk dat jullie zijn gaan kajakken, dat gaat prima dus met peuters?
Kajakken is echt super leuk met peuters. Mits ze een goed zwemvest om hebben natuurlijk ;-). En de dip. Ach ja haha. Die hebben we thuis ook weleens.
Oh de dip! Die hoort er inderdaad bij. En ja, slaap doet wonderen. En stel je eens voor dat je deze cruise gemist had. 🙂 Ziet er fantastisch uit! Geniet er nog even van.
Niks zo erg als een nacht (of een aantal) niet slapen. Maar inderdaad. De cruise had ik echt niet willen missen. En in de kou hebben we ook nog even geen zin.
Wat weer een fijn verhaal, maar zit ook met tranen als ik lees dat we toch wel gemist worden. Nou dat is wederzijds! Kan niet wachten om de jongens weer te knuffelen en vast te houden. En jullie ook natuurlijk. Het heeft nu lang genoeg geduurd. Maar nog een paar dagen. Dagen waarin ik hoop dat jullie nog even genieten van al het moois wat jullie tegen komen, zodat wij bij thuis komst alle verhalen te horen krijgen. Blijf ons nog even verblijden met mooie foto’s en verhalen. En geniet vooral ook van de warmte. Het is koud hier, berekoud!
Natuurlijk worden jullie gemist! Als we Roos en Siem vertellen dat papa en mama straks weer moeten gaan werken staan ze te juichen omdat opa en oma dan komen. Dat genieten gaat goed komen. Maar we merken wel dat we zin hebben om weer naar huis te gaan. En dat is ook prima.
Wat een avontuur zeg. Ik kan me heel goed voorstellen dat de heimwee de kop op stak. Gelukkig hebben jullie de zin weer terug gevonden! En wow…..die cruise!! Geweldig!