Op de camping: onze eerste kampeerervaring met de sleurhut

Ruzie tijdens het opzetten van de voortent. Vissen vangen in je onderbroek. En met de toiletrol over de camping. Onze eerste keer kamperen als gezin is een feit. Of we onze chateau gelijk weer te koop hebben gezet en de backpack weer van zolder hebben getrokken? We houden het nog even spannend ;-).

Inpakstress

We hadden het briljante idee om met het Hemelvaartweekend te gaan proefkamperen. Lekker dichtbij, op een uurtje rijden van ons huis. Peanuts. Je haalt de caravan uit de stalling. Zet hem voor de deur. Propt m vol. En rijden maar.

Ehh… Dat had ik even verkeerd ingeschat. Waren wij gewend om voor een backpackvakantie alleen onze kleren te pakken, toilettas en een paar slippers, was het nu wel even andere koek. Beddengoed, theedoeken, handdoeken, ontbijtspullen, bestek, borden, speelgoed, toiletpapier, tafeltje, stoelen, picknickkleed, fietsen. Onze hele gang stond vol met spullen. Een afwasteiltje. Sh*t! Snel nog even op de fiets om een teiltje te halen.

Het kostte even wat stress, maar bepakt en bezakt konden we op pad. Op naar het exotische Utrecht. Is weer eens wat anders dan Vietnam of Thailand.

Wij namen stiekem ook kussentjes en plantjes mee 😉

Parkeren die handel

‘Heb je je paspoort bij je?’ vraagt manlief. “Ehhh… ik geloof het niet. Moet dat dan op de camping?” Want ja, hoe gaat dat eigenlijk, jezelf aanmelden bij de receptie? Nou heel simpel. Je roept je naam, je krijgt je plek toegewezen en je plempt je caravan neer.

Dat neer plempen bleek iets lastiger dan vooraf ingeschat. Op een hobbelig grasveldje zet je zo’n sleurhut nou niet zo makkelijk neer, laat staan waterpas. Vooral niet als je het presteert om het wiel net in een gat te parkeren. “Zullen we toch maar een mover aanschaffen schat?”

Het leed dat voortent heet

“Mam, ik wil zwemmen!” “Mama, ik heb honger!” “Maaaammmmmaaa, IK WIL NÚ ZWEMMEN!” “We gaan pas zwemmen als de voortent opstaat jongens.”

Toen we de caravan net gekocht hadden hadden we al eens een poging gedaan tot de voortent opzetten. Een poging die we helaas moesten staken vanwege harde wind. Tijdens dit weekend hadden we dus de vuurdoop te pakken. Gelukkig hebben we de caravan overgekocht van mensen die hun spullen perfect op orde hadden (kunnen wij nog wat van leren). Het instructieboekje voor het opzetten van de voortent zat netjes in het caravanmapje. We hadden ons ook al ingekeken op YouTube (ja echt) en daardoor ging het opzetten van de voortent best snel. Alleen die jengelende kinderen… Is er een rolletje behang in de buurt?

Kinderen bezig houden terwijl wij de voortent opzetten

Ze hebben een uur gezeurd en vervolgens vijf minuten gezwommen, daarna vonden ze het te koud.

Op de camping

Vanaf het moment dat alles stond viel er een soort rust over ons heen. Alles leek ineens te kloppen. Onze kinderen die met andere kids kreeftjes en kikkers aan het vangen zijn in een slootje. Met een biertje in de hand genieten van het zonnetje. Lekker buiten eten. Voetballen met z’n viertjes.

Alleen dat toiletgebouw. De toilet en douches moeten delen met andere, vreemde mensen. In de rij moeten staan om de afwas te doen. Daar kan ik toch maar moeilijk aan wennen.

Visjes vangen met hun nieuwe vrienden

Heerlijk toch, die vrijheid

Plassen in de voortent

Onze caravan heeft geen toilet. Daar hebben we bewust voor gekozen. Maar voor de late avond- of de nachtelijke plas wil je niet nog de kou in moeten. Daarom kochten wij een chemisch toilet. Het voelt toch wat eigenaardig om midden in de nacht op dat ding te gaan zitten in de voortent. De kinderen vonden het ding uiteraard prachtig. Als we even niet opletten zaten ze er overdag ook op. Vol in het zicht. Lekker schaamteloos.

Camping outfit

Want schaamteloos lijkt de norm te zijn op de camping. In pyjama een praatje met de buurman maken. In je ondergoed op de fiets naar het toiletgebouw (wij niet). Het kan allemaal. Waar ik ook nog aan moet werken is mijn camping outfit. Een lekkere joggingbroek of legging en een wijd vallende trui. Of een duster. Mag ook. Met mijn spijkerbroek en wollen vest viel ik lichtelijk uit de toon.

Die onthouden we voor de volgende keer. Want we hebben de smaak te pakken. De kinderen vertelden ons wel honderd keer hoe leuk ze het vonden om te kamperen. In de drie maanden dat we met ze backpackten door Azië  hebben ze nooit eens gezegd “goh mam, wat is dat backpacken toch leuk!” En ook wij waren relaxt. Want hoe cliché ook: Als de kinderen het naar hun zin hebben…

Dit blije ei wil graag vaker kamperen (en wij ook)

Benieuwd naar hoe onze caravan er van binnen uit ziet? Je leest het hier.

Onze eerste kampeertrip ging naar camping Buitengoed de Boomgaard in Bunnik. Een leuke, midden grote camping waar wij ons prima vermaakt hebben. Wij zijn op geen enkele manier gesponsord om dit bericht te schrijven.