Net na de geboorte van hun tweede zoontje vertrokken Jonneke en haar gezin voor 5 maanden naar Italië. Terug naar de plek waar ze elkaar 7 jaar geleden hebben leren kennen. Op een camping vlakbij Rome. Wij spraken ze over dit mooie avontuur.
Wie zijn jullie?
Ik ben Jonneke, pedagoog met een eigen bedrijf voor de begeleiding van kinderen met autisme. Mijn partner Darryl is de afgelopen jaren werkzaam geweest als hulpkok in een eetcafé in Rotterdam. Ons oudste zoontje Nino (3) is een avontuurlijke jongen met een hele sterke wil en altijd in voor iets spannends. En onze kleine Luca is 8 maanden; hij lacht veel, houdt van lekker eten en heeft de helft van zijn leven in het buitenland doorgebracht.
5 maanden wonen in Italië, waarom?
We hebben van maart 2019 tot augustus 2019 in de buurt van Rome op een camping gewoond en gewerkt. Het is de camping waar Darryl en ik elkaar 7 jaar geleden hebben leren kennen toen we daar ook werkten. Sinds we samen op de camping gewerkt hebben, zijn we bijna ieder jaar terug geweest naar Rome voor vakantie. Als we in Nederland zijn, missen we de Italiaanse zon, de lekkere pizza’s, de prachtige taal en de gastvrije mensen.
Ik ging vroeger als kind altijd al op vakantie naar Italië met mijn ouders en als klein kind was ik vastberaden om de Italiaans taal te leren. Na mijn VWO heb ik een jaar Italiaanse Taal en Cultuur gestudeerd in Utrecht, maar uiteindelijk heb ik dat niet afgemaakt. Ik wilde de taal liever leren in Italië zelf en ben toen voor een jaar als au pair naar Rome vertrokken. Ik ken Rome goed en heb daar ook een klein netwerkje aan kennissen en vrienden opgebouwd.
Na een tijd in Nederland, krijgen wij altijd weer buitenland kriebels! Onze laatste verre reis naar Bali was toen Nino 1,5 was. We vonden het wel weer tijd voor een nieuw avontuur met onze twee kindjes.
Hoe reageerde de omgeving op jullie plannen?
De reacties waren wisselend, maar voornamelijk positief. Mensen die ons goed kennen zijn dit soort plannen wel gewend van ons. Voor mijn familie is het altijd dubbel, ze vinden het leuk voor ons maar natuurlijk gaan ze ons ook missen. Dit keer namen we hun pasgeboren kleinkind en neefje mee voor een half jaar, dus dat was extra lastig. Gelukkig zijn mijn ouders en mijn zusje ons komen opzoeken in Rome!
Sommige mensen zeggen dat zij ook wel eens zoiets zouden willen doen, maar dat ze te veel verplichtingen in Nederland hebben. Ik ben ervan overtuigd, dat iedereen met de juiste mindset en wilskracht zo’n buitenlandavontuur aan kan gaan. Dat soort gesprekken hebben we voordat we vertrokken dus ook met mensen gevoerd.
Waar verbleven jullie precies?
We verbleven op Fabulous Village in Rome. Onze accommodatie was een oude stacaravan met een veranda en wat grond eromheen. In de caravan hadden we een woonkamer, keuken, twee slaapkamers en twee badkamertjes. We moesten het bij aankomst wel zelf opknappen, want de mobile home was al een tijdje niet gebruikt. We hebben wat hulp gehad van het maintenance team van de camping, vooral met het afbakenen van ons tuintje, zodat Nino precies wist tot hoever hij kon spelen. In dit filmpje laat Nino ons ‘Italië huisje’ zien:
Hoe regel je zo’n avontuur in het buitenland financieel, met je werk en je huis?
Natuurlijk gaat het niet vanzelf en moet je er dingen voor doen en dingen voor laten. Vragen zoals; ‘Wat doen we met het huis?’ ‘Wat doen we met ons werk?’ ‘Hoeveel geld moeten we op zij zetten?’ zijn veelbesproken onderwerpen geweest voordat we vertrokken. In ons geval heeft Darryl ontslag genomen en hebben we ervoor gekozen ons appartementje in Rotterdam aan te houden. Met twee kleine kinderen is het toch wel fijn als je weet dat je altijd ergens naar terug kan gaan. Het loon dat ik in Rome kreeg, ging dus direct naar de huur van ons appartement. Voor het ‘leven’ daar hebben we een gedeelte van ons spaargeld gebruikt.
Jullie gingen op pad met een pasgeboren baby, hoe was dat?
Dat was natuurlijk best een beetje spannend, maar juist daarom des te leuker! Voordat Luca geboren was hadden we al besloten dat we een avontuur aan het zwangerschapsverlof wilden plakken, maar concrete plannen hadden we nog niet. Dat hadden we bewust zo gedaan omdat we ons eerst helemaal wilden focussen op de zwangerschap, de geboorte en de kraamtijd. We wilden ook afwachten wat voor soort kind we zouden krijgen om vervolgens afhankelijk daarvan pas een plan te maken. Het ging toch nog vrij snel, want tijdens de dagen in het geboortehotel, twee dagen na de geboorte van Luca begonnen de reiskriebels controle over ons te nemen en begonnen we met fantaseren over bestemmingen.
Doordat we bekend zijn in Rome hebben we daar ook een aantal mensen die we al jaren kennen en dat voelde wel erg prettig. Tijdens onze weken daar moest Luca bijvoorbeeld ook vaccinaties krijgen en gelukkig kon een Italiaanse vriendin van ons daarbij helpen.
Een andere kennis in Rome heeft ons daar een aantal handige (baby)spullen gegeven zoals een badje en een fiets. Zij heeft zelf ook twee kinderen en Nino mocht steeds met hen mee naar kinderfeestjes, pretparken en naar hun huis. Daardoor hadden wij dan even wat meer tijd voor Luca. Zulke mensen maken dan wel het verschil als je in het buitenland bent met een kleine baby en een peuter en verder niemand hebt om op terug te vallen.
Wat maakt het leuk om zo lang met kinderen in het buitenland te wonen?
Wij vonden het vooral erg leuk om te zien hoe Nino en Luca genieten van het buitenleven. Daardoor geniet je zelf automatisch ook. Wat dat betreft is een camping echt de ideale plek met kinderen. Het is fijn om voor een langere periode zo ‘hecht’ met elkaar te zijn. Darryl was fulltime met de kinderen en daardoor is hun band ook echt sterker geworden.
Kinderen passen zich heel snel aan en dat merkten we ook aan Nino die na een paar dagen al Italiaanse woordjes gebruikte, vriendjes maakte bij de miniclub en zat te smullen van pasta pesto!
Je moet wel goed nadenken over de dingen die je onderneemt wanneer je kinderen bij je hebt. Een dagje weg moet ook iets leuks voor de kinderen zijn. We zijn bijvoorbeeld een dagje naar Ostia Antica geweest en daar mocht Nino ons de weg wijzen, dat vond hij geweldig!
Wat zijn lastige aspecten?
Natuurlijk zijn er ook lastige aspecten. Zo moesten we echt wel even wennen aan onze accommodatie, vooral omdat we twee kleine kindjes bij ons hadden. Er zat een mierennest in onze slaapkamer en als je dan ‘s nachts een paar rode mieren over je kleine baby ziet lopen, vraag je je toch wel af waar je aan begonnen bent. Gelukkig hadden we al snel een mooi plekje gecreëerd en waren die zorgen weg.
Daarnaast mis je op sommige momenten natuurlijk je vrienden en familie. Omdat je zo op elkaars lip zit kan het wel eens lekker zijn om even wat te gaan drinken met een vriendin. Op de camping hebben we een paar leuke mensen ontmoet waar we ‘s avonds gezellig spelletjes mee speelden en mee konden kletsen.
Wat was het leukste dat jullie in die maanden hebben meegemaakt?
We hebben ontzettend veel mooie momenten gehad zoals avonden met vrienden, het ontmoeten van leuke collega’s, fijne dagjes uit als gezin naar prachtige plekken zoals Bracciano, Rome en het strand.
Een moment dat me echt is bijgebleven is een gesprek dat ik had met twee gasten. Zij waren ontzettend geïnteresseerd in ons avontuur en dachten erover om het volgend jaar ook te gaan doen. Baan opzeggen, kindjes in de auto en een half jaar op een camping werken en wonen. Ze waren heel enthousiast en open-minded en daar werd ik die dag heel gelukkig van. Leuk om anderen te inspireren…
Zijn er activiteiten in Rome die je absoluut zou aanraden aan vrienden met kinderen?
In mijn blog ‘Naar Rome met een baby, hoe pak je dat aan?‘ geef ik tips over accommodatie, activiteiten, vervoer en meer! Dit blog schreef ik tijdens onze maanden in Rome.
Heb je tips voor ouders die ook voor een langere tijd naar het buitenland zouden willen gaan met kinderen?
Denk vooral in mogelijkheden en durf vastigheid en veiligheid los te laten. Doe het gewoon!
Hebben jullie nog meer reisplannen voor de toekomst?
Jazeker! In april 2020 gaan we een maand met de kinderen naar Japan, om daar een reis te maken van Tokio naar Osaka. Dat zal de laatste keer zijn dat we zo makkelijk een lange, verre reis kunnen maken. In Japan wordt Nino 4, dus als we terugkomen zal hij naar school gaan en zijn we toch meer gebonden aan de schoolvakanties.
Waar kunnen we jullie volgen?
We hebben tijdens onze periode in Rome een ‘one minut a day diary’ bijgehouden op Youtube. Iedere dag een filmpje van 1 minuut om een kleine impressie te krijgen van wat wij meemaakten. Leuk voor iedereen thuis, maar ook voor Nino en Luca als ze ouder zijn, zodat ze terug kunnen kijken wat ze daar allemaal uitgespookt hebben :
Zelf een keer met jullie verhaal in deze rubriek? Laat dan een reactie onder deze blog achter. Leuk!