Voor je werk als hersenwetenschapper steeds op een andere plek op de wereld wonen en werken. Te gek toch? Ann doet het met haar gezin.
Wie zijn jullie?
Wij zijn Thierry (30), Ann (36), Liv (4) en Vik (2 maanden). Thierry is technisch operator bij Friesland Campina en Ann is hersenwetenschapper. Voor het werk van Ann woonden we al een jaar in Australië, een half jaar in Portugal en eind van dit jaar verhuizen we waarschijnlijk naar San Francisco.
Elk jaar in een ander land wonen met jonge kinderen. Waarom?
Beide: Gewoon omdat het kan! De kinderen zijn nog jong en niet verplicht om naar school te gaan. Zodra een buitenlands project van Ann wordt goedgekeurd grijpen we onze kans. Je moet het ijzer smeden als het heet is. Gelukkig heeft Thierry een flexibele werkgever en kan hij vrij nemen om voor de kinderen te zorgen in het buitenland.
Jullie woonden onder meer een jaar in Australië, vertel eens…
Ann: In 2015 verruilden we België voor het tropische Brisbane, waar ik werkte aan Queensland Brain Institute. We huurden een typische houten Queenslander in een woonwijk in Brisbane. Brissie, zoals de locals zeggen, is een aantrekkelijke stad om te wonen. Dankzij de vele parken is het ook nog eens kindvriendelijk. Je hebt er onder meer Southbank, het megapark met zwembad, plantentuin en dinomuseum. In onze vrije langere weekenden gingen we vaak kamperen.
Hoe reageerde de omgeving op jullie plannen?
Ann: Onze vrienden kennen ons en weten ondertussen dat we niet zo honkvast zijn. Zij bezoeken ons maar al te graag wanneer we in het buiteland wonen, en wij hebben niets liever! Voor de close familie is het soms moeilijker omdat ze de kleinkinderen moeten missen, maar via Skype bellen we wekelijks. Toen we in Australië woonden hadden we zelfs een rubriek in de lokale streekkrant zodat ons thuisfront en dorpsgenoten onze belevenissen konden volgen. Zo verrasten we onze ouders en vrienden met een trouwfoto, we gaven elkaar opnieuw het ja-woord in het Daintree-regenwoud.
Hoe wennen de kinderen aan de nieuwe omgeving?
Thierry: In Australië ging ik wekelijks met Liv naar een lokale playgroup en het zanguurtje in de bieb. Australië heeft een echt buitenleven: alle parken zijn uitgerust met een barbecue en speeltuin. Liv speelde daar voornamelijk met Australische kinderen. Nog steeds kan ze allerlei typische nursery rhymes en kinderliedjes meezingen. In het park kwamen we ook vaak Nederlandse en Vlaamse kinderen van school tegen.
Wat maakt het leuk om met kinderen in het buitenland te wonen?
Ann: Omdat de kinderen geen hele dagen naar school moeten, hebben we veel tijd voor hen. In Australië hebben we ontzettend veel ondernomen: de natuur in, andere culturen ontdekken. We bezochten nagenoeg alle parken in onze staat Queensland en spotten de bijzondere Australische dieren zoals het zeldzame vogelbekdier, de kasuaris en de lyrebird. Maar we maakten ook langere trektochten. Zo wandelden we bepakt en bezakt met een 2 jaar oude peuter 50 km in nationaal park Carnarvon en peddelden we 3 dagen over de Noosa River met een kano. Daar zagen we ’s nachts ook schildpadeieren uitkomen. Dat zijn herinneringen voor het leven.
Wat zijn lastige aspecten?
Ann: Alles praktisch rond krijgen is een hoop werk. Wij zijn geen expats die via werk alles geregeld krijgen, dus moeten zelf opzoek naar een (betaalbaar) huis, een auto en inboedel. Het lastigste is om alles aan het eind weer verkocht te krijgen. Zo leefden we de laatste weken in Australië zonder auto en wasmachine omdat deze al verkocht waren.
Daarnaast missen we ons lekkere Belgische eten zoals americain preparé en witloof en ik miste ook de bruiloft en kraamtijd van mijn beste vriendinnen.
Wat waren de moeilijkste aanpassingen?
Ann: In Brisbane kwam de zon al heel vroeg op, rond 5.00 uur, en half 6 was het al donker. Hier dus geen terrasjes ’s avonds zoals wij gewend zijn in de zomer en de eerste keer dat we gingen kamperen werden we plotseling verrast door het vallen van de avond. Zaten we op de camping in het pikdonker, zonder verlichting. En donker is echt donker in Australië. Ook de tropische tempraturen vergde enige aanpassing. Onze bleke velletjes waren hier niet aan gewend, van een wandeling naar het treinstation ’s ochtends kon ik al verbranden.
Wat zijn je favoriete kindvriendelijke uitjes in Brisbane en omgeving?
Onze tips:
- Snorkelen in het Great Barrier Reef
- De prachtige Melkweg bewonderen en zeekoeien horen loeien in Moreton Island
- Aboriginal-handpainting in Carnarvon Gorge
- Overnachten op een onbewoond eiland in de Whitsundays
- Meevaren met een heuse walvissencruise in Hervey Bay
- Op krokodillentoer in Cairns
Heb je tips voor ouders die ook in het buitenland willen gaan wonen met kinderen?
Thierry: Go with the flow. Plan niet te veel van tevoren want het pakt toch altijd net iets anders uit dan verwacht. Denk ook positief: Een huis met een tuin is natuurlijk leuker, maar een appartement met terras kan evengoed bevallen. Stuur er indien mogelijk iemand op uit om het pand te checken zodat je niet voor onaangename verassingen komt te staan. Je kan natuurlijk ook de eerste weken via Airbnb verblijven en ter plekke op huizenjacht gaan. Wij deden voor Australië niet al te veel research, maar sloten ons gewoon aan bij een Facebookgroep van Vlamingen in Australië en kregen zo antwoorden op onze praktische vragen.
Wat wordt jullie volgende bestemming en hoe bereid je je daarop voor?
Ann: We zijn echte Amerikaliefhebbers – we maakten er al verschillende roadtrips en trouwden in Vegas – dus daar willen we graag een langere tijd verblijven. Ann vroeg een onderzoeksproject aan in San Francisco in samenwerking met de Universiteit, we wacht nu op het verlossende woord. Zodra dit project is goedgekeurd kunnen we alles gaan regelen: visa, woonruimte. Thierry zal ook hier weer thuisblijven met de kinderen.
Waar kunnen we jullie volgen?
Op Instagram krijg je een kijkje in ons leven.